Obecnie

Zmiany zapisane w projekcie Polskiego Ładu

Można odliczać m.in. wydatki na: zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego

Można byłoby odliczać:

• nie tylko wydatki na zakup i naprawę, ale także na najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego;

• zakup, naprawę lub najem wyrobów medycznych wymienionych w wykazie określonym przez ministra zdrowia (obecnie jest to rozporządzenie z 29 maja 2017 r., t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 704) oraz

• zakup, naprawę lub najem wyposażenia umożliwiającego używanie wyrobów medycznych zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

Nie można odliczać wydatków na: pieluchomajtki, pieluchy anatomiczne, chłonne majtki, podkłady, wkłady anatomiczne. Potwierdzają to m.in. interpretacje dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej: z 26 maja 2021 r. (sygn. 0112-KDIL2-1.4011.384.2021.1.KF), z 19 marca 2019 r. (sygn. 0115-KDIT2-2.4011.38.2019.1), z 19 października 2018 r. (sygn. 0115-KDIT2-2.4011.297.2018.2.IL).

Można byłoby odliczać wydatki na: pieluchomajtki,

pieluchy anatomiczne, chłonne majtki, podkłady, wkłady anatomiczne – w rocznej kwocie nieprzekraczającej 2280 zł.

Można odliczać wydatki na pobyt osoby niepełnosprawnej na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne.

Można byłoby odliczać również:

• wydatki osoby niepełnosprawnej poniesione na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne,

• wydatki poniesione na pobyt opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I grupy inwalidzkiej bądź opiekuna niepełnosprawnego dziecka do lat 16 na turnusie rehabilitacyjnym lub w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego lub zakładzie rehabilitacji leczniczej.

Można odliczać wydatki na leki – w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo).

Zakres ulgi ma być ograniczony wyłącznie do wydatków na leki zdefiniowane w prawie farmaceutycznym (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 974 ze zm.). Ma to ukrócić sądowe spory np. o ulgę na terapię komórkami macierzystymi. W wyroku z 29 października 2020 r. (sygn. akt I SA/Ke 137/20, nieprawomocny) WSA w Kielcach orzekł, że niepełnosprawny emeryt może odliczyć wydatki na terapię komórkami macierzystymi. Uznał, że ulgą są objęte wydatki na wszystkie leki, które osobie niepełnosprawnej przepisał lekarz.

Można odliczać wydatki na odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:

• osoby niepełnosprawnej karetką transportu sanitarnego,

• osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 – również innymi środkami transportu niż karetka transportu sanitarnego.

Można byłoby odliczać wszystkie wydatki na każdy odpłatny przewóz (nie tylko na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne):

• osoby niepełnosprawnej karetką transportu sanitarnego,

• osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 – również innymi środkami transportu niż karetka transportu sanitarnego.

Można odliczać wydatki na odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:

• na turnusie rehabilitacyjnym,

• w zakładach lecznictwa uzdrowiskowego, rehabilitacji leczniczej, opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych,

• na koloniach i obozach dla niepełnosprawnych dzieci i młodzieży.

Można byłoby odliczać również wydatki na odpłatne przejazdy opiekuna osoby niepełnosprawnej zaliczonej do grupy inwalidztwa lub niepełnosprawnych dzieci do lat 16, przebywającego z takimi osobami na turnusie rehabilitacyjnym, w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego lub w zakładzie rehabilitacji leczniczej.

Przepisy dotyczące ulgi rehabilitacyjnej stosuje się do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne:

współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe – jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają dwunastokrotności kwoty renty socjalnej.

Do limitu dochodów tych osób nie zalicza się:

• alimentów na rzecz samotnie wychowywanych dzieci,

• świadczenia uzupełniającego dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji,

• zasiłku pielęgnacyjnego.

Do limitu dochodów osoby niepełnosprawnej nie będą wliczane również kwoty dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów (trzynastej emerytury).

Niepełnosprawni z I grupą inwalidztwa są definiowani jako osoby w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

• całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

• znaczny stopień niepełnosprawności.

Niepełnosprawny, aby uzyskać I grupę inwalidztwa, nie musiałby być zarówno całkowicie niezdolny do pracy, jak i niezdolny do samodzielnej egzystencji. Wystarczy spełnić jeden z tych warunków. Podsumowując, niepełnosprawni z I grupą inwalidztwa byliby definiowani jako osoby, w stosunku do których na podstawie odrębnych przepisów orzeczono:

• całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

• niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

• znaczny stopień niepełnosprawności.