Ta forma działalności w ostatnich miesiącach jest właśnie jedną z mocno promowanych przez doradców podatkowych. Dużo mówi się o jej zaletach, tymczasem ma ona również swoje słabe strony i nie dla wszystkich będzie to dobre rozwiązanie.
Michał Koralewski, radca prawny
Wielu przedsiębiorców prowadzących działalność na podstawie wpisu do CEIDG dopiero teraz, przy okazji dokonywania rozliczeń za pierwszy miesiąc tego roku, zorientowało się, że przepisy tzw. Polskiego Ładu zwiększyły ich obciążenia publicznoprawne. Na nowo więc zaczęli rozważać alternatywne formy prowadzenia działalności. Cześć z nich zastanawia się, czy nie przekształcić swojej jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę komandytowo-akcyjną. Ta forma działalności w ostatnich miesiącach jest właśnie jedną z mocno promowanych przez doradców podatkowych. Dużo mówi się o jej zaletach, tymczasem ma ona również swoje słabe strony i nie dla wszystkich będzie to dobre rozwiązanie. W dzisiejszym poradniku opisujemy zatem najważniejsze cechy tego podmiotu, w tym jego zalety, mankamenty, a także wskazujemy, jak wygląda procedura jego utworzenia, oraz opisujemy podstawowe zasady jego funkcjonowania. Warto dodać, że utworzenie spółki, a także wniesienie do niej przedsiębiorstwa osoby prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą możliwe jest w każdym czasie. Nie jest zatem konieczne np. oczekiwanie na koniec bądź początek roku kalendarzowego.
Podstawowe cechy
Spółka komandytowo-akcyjna to rodzaj spółki osobowej mającej na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą. Z reguły tworzy ją co najmniej dwóch wspólników, z których jeden jest komplementariuszem, drugi zaś akcjonariuszem. Komplementariusz prowadzi sprawy spółki, reprezentuje ją na zewnątrz oraz ponosi odpowiedzialność za jej zobowiązania. Natomiast rola akcjonariusza ogranicza się do wniesienia wkładu na kapitał zakładowy spółki, nie odpowiada on za zobowiązania podmiotu.Cechą charakterystyczną spółek komandytowo-akcyjnych, która wprost wpływa na ich gospodarcze wykorzystanie, jest właśnie sposób ukształtowania odpowiedzialności wspólników za zobowiązania spółki. W spółce musi być przynajmniej jeden wspólnik, który odpowiada za jej zobowiązania bez ograniczeń (na takich samych zasadach jak wspólnik spółki jawnej) – czyli komplementariusz. Fakt, że pozostali wspólnicy (będący akcjonariuszami) nie ponoszą żadnej odpowiedzialności, sprawia, że spółki tego typu wykorzystywane są albo w celu ograniczenia lub wyłączenia odpowiedzialności osobistej części wspólników bez konieczności tworzenia spółki kapitałowej, bądź to w celu prowadzenia działalności przez osoby, z których część dysponuje kapitałem, część zaś ma pomysł na prowadzenie działalności gospodarczej, ale nie posiada odpowiednich funduszy. Takie ukształtowanie omawianego typu spółki pozwala na jego wykorzystanie do rozwoju małych, często rodzinnych przedsiębiorstw, w których pomysłodawca lub założyciel przyjmuje rolę komplementariusza prowadzącego sprawy spółki oraz nią zarządzającego. Z kolei inwestorzy obejmują akcje w kapitale zakładowym spółki, czerpiąc korzyści z dywidend oraz kontrolując komplementariusza poprzez radę nadzorczą. Coraz powszechniejszym zjawiskiem staje się również tworzenie grup spółek komandytowo-akcyjnych, w których komplementariuszami są tożsame spółki kapitałowe bądź spółki kapitałowe i osoby fizyczne. Każda ze spółek wchodzących w skład danej grupy stanowi spółkę celową przeznaczoną do wykonania i obsługi określonej inwestycji.
Ten artykuł przeczytasz w ramach płatnego dostępu